شانس۱۷۵
شانس175-عطار جانا ز فراق تو این محنت جان تا [...]
شانس175-عطار جانا ز فراق تو این محنت جان تا [...]
شانس174-محمدرضا شفیعی کدکنی مستیم و دل به چشم تو [...]
شانس173-فریدون مشیری با دیدگان بسته، در تیرگی رهایم ای [...]
شانس172-بهرام سالکی خروش و ولوله در جان عاشقان افتاد [...]
شانس171-باباطاهر عزیزا ما گرفتار دو دردیم یکی عشق و [...]
شانس170-فریدون مشیری یک گردباد آتش در سوگ مرد مردان [...]
شانس169-ناصرخسرو ای خفته همه عمر و شده خیره و [...]
شانس168-خاقانی آن را که غمگسار تو باشی چه غم خورد [...]
شانس164-شیخ محمود شبستری نبوت را ظهور از آدم آمد [...]
شانس167-شاطرعباس صبوحی ناز کن، ناز، که نازت به جهان میارزد [...]
شانس166-جامی به بقراط شد علم طب آشکار به او گشت [...]
شانس165-فریدون مشیری با جوانه ها نوید زندگی است زندگی شکفتن [...]
شانس163-امیرخسرو دهلوی چون بر سر چرخ لاجوردی خورشید نهاد رو [...]
شانس162-وحشی منم با خاک ره یکسان غباری به کوی غم [...]
شانس161- رهی معیری ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم [...]
شانس160-خلیلالله خلیلی گر علت مرگ را دوا می کردند [...]
شانس159-هاتف اصفهانی زهی از رخ تو پیدا همه آیت [...]
شانس158-سعدی ای در دل من رفته چو خون در [...]
شانس157-فریدون مشیری بید مجنون، زیر بال خود، پناهم داده [...]
شانس156-محمدرضا شفیعی کدکنی چشمم به روی بیشه و دریاچه بود [...]
شانس155-اقبال لاهوری ترا این کشمکش اندر طلب نیست ترا [...]
شانس154-وحشی منم با خاک ره یکسان غباری به کوی غم [...]
شانس153-شیخ بهایی بگذر ز علم رسمی، که تمام [...]
شعر1786-بوی وصلتگر ببالاند دل ناکام را صحن اینکاشانه زیر سایهگیرد [...]
شعر1785-گرکنم با این سر پرشور بالین سنگ را از شررپرواز [...]
شعر1784-هرکجا تسلیم بندد بر میان شمشیر را میکندچون موجگوهر بیزبان [...]
شعر1783-گرکنی با موج خونم همزبان شمشیررا میکشم در جوهر از [...]
شعر1782-پاس کار خود نباشد صاحب تدبیر را دست بر قید [...]
شعر1781-عشق اگر در جلوه آرد پرتو مقدور را ازگداز دل [...]
شعر1780-شوق اگر بیپرده سازد حسرت مستور را عرض یکخمیازه صحرا [...]
شعر1779-آنجا که فشارد مژهام دیدهٔ تر را پرواز هوس پنبهکند [...]
شعر1778-ستماست اگر هوستکشدکه بهسیر سرو و سمن درآ تو ز [...]
شعر1777-ای غافل از رنج هوس آیینهپردازی چرا چون شمع بار [...]
شعر1776-به خیال آن عرق جبین زفغان علم نزدی چرا نفشرد [...]
شعر1775-بیا تا دیکنیم امروز فردای قیامت را که چشم خیرهبینان [...]
شعر1774-شور جنون درقفسی با همه بیگانه برآ یک دو نفس [...]
شعر1773-با دل آسوده از تشویش آب و نان برآ همچوصحرا [...]
شعر1772-نیستی پیشهکن از عالم پندار برآ خوابش راکم شمر از [...]
شعر1771-یک آه سرد نیم شبی ازجگربرآ سرکوب پرفشانی چندین سحر [...]
شعر1770-فال حباب زن، بشمر موج آب را چشمی بهصفرگیر و [...]
شعر1769-گذشتگان که هوس دیدهاند دنیا را به پیش خود همه [...]
شعر1768-مکن سراغ غبار زپا نشستهٔ ما را رسیدهگیر به عنقا [...]
شعر1767-در عالمیکه با خود رنگی نبود ما را بودیم هرچه [...]
شعر1766-ز بزم وصل، خواهشهای بیجا میبرد ما را چوگوهر موج [...]
شعر1765-به خاک تیره آخر خودسریها میبرد ما را چو آتشگردنافرازی [...]
شعر1764-دوروزی فرصت آموزد درود مصطفا ما را که پیش از [...]
شعر1763-نگاه وحشی لیلی چه افسونکرد صحرا را کهنقش پای آهو [...]
شعر1762-نفس آشفته میدارد چوگل جمعیت ما را پریشان مینویسدکلک موج [...]
شعر1761-نسیم شانهکند زلف موج دریا را غبار سرمه دهد چشمکوه [...]
شعر1760-کسی چه شکرکند دولت تمنا را به عالمیکه تویی ناله [...]